Wspaniały książę - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Wspaniały książę

Eduard Asadow

Добрый принц
Едуард Асадов

Ты веришь, ты ищешь любви большой,
Сверкающей, как родник,
Любви настоящей, любви такой,
Как в строчках любимых книг.

Когда повисает вокруг тишина
И в комнате полутемно,
Ты часто любишь сидеть одна,
Молчать и смотреть в окно.

Молчать и видеть, как в синей дали
За звездами, за морями
Плывут навстречу тебе корабли
Под алыми парусами...

То рыцарь Айвенго, врагов рубя,
Мчится под топот конский,
А то приглашает на вальс тебя
Печальный Андрей Болконский.

Вот шпагой клянется д'Артаньян,
Влюбленный в тебя навеки,
А вот преподносит тебе тюльпан
Пылкий Ромео Монтекки.

Проносится множество глаз и лиц,
Улыбки, одежды, краски...
Вот видишь: красивый и добрый принц
Выходит к тебе из сказки.

Сейчас он с улыбкой наденет тебе
Волшебный браслет на запястье.
И с этой минуты в его судьбе
Ты станешь судьбой и счастьем!

Когда повисает вокруг тишина
И в комнате полутемно,
Ты часто любишь сидеть одна,
Молчать и смотреть в окно...

Слышны далекие голоса,
Плывут корабли во мгле...
А все-таки алые паруса
Бывают и на земле!

И может быть, возле судьбы твоей
Где-нибудь рядом, здесь,
Есть гордый, хотя неприметный Грей
И принц настоящий есть!

И хоть он не с книжных сойдет страниц,
Взгляни! Обернись вокруг:
Пусть скромный, но очень хороший друг,
Самый простой, но надежный друг,
Может, и есть тот принц?!


Wspaniały książę
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Wierzysz w miłość i szukasz namiętnie
Najczystszej, jak krynica,
Takiej, o jakiej mówi niejedna
Twej powieści stronica.

Gdy cisza wieczorna wabi zalotnie
I w saloniku mroczno,
Często lubisz siedzieć samotnie,
Milczeć i patrzeć w okno.

W marzeniach widzisz, jak w sinej dali
Za rojem gwiazd, za morzami
Płyną do ciebie chyrze okręty
Pod szkarłatnymi żaglami...

Rycerz Ivanhoe, wrogów odstrasza,
Tętnią kopyta końskie,
Albo do walca ciebie zaprasza
Przystojny Andrzej Bołkoński.

Oto dostrzegasz tam D’Artagnana,
Który cię kocha na wieki,
A oto wręcza ci tulipana
Piękny Romeo Monteki.

Mnóstwo postaci przemknie w ferworze,
Gesty, uśmiechy, podarki...
Widzisz: wspaniały i dobry książę
Przychodzi do ciebie z bajki.

Obdarowana przez niego zostaniesz
Niezwykłym magicznym pierścieniem.
I w jego życiu odtąd się staniesz
Losem, spełnionym marzeniem!

Gdy cisza wieczorna wabi zalotnie
I w saloniku mroczno,
Często lubisz siedzieć samotnie,
Milczeć i patrzeć w okno…

W dali słychać głosy nieskładne,
Płyną okręty we mgle...
A jednak złudne żagle szkarłatne
Zwodzą nie tylko we śnie!

Być może, w doli i niedoli twej
Gdziekolwiek, tam lub tu,
Jest dumny, chociaż zagubiony Grey
I jest też książę ze snu!

I chociaż nie zejdzie z powieści kart,
Rzuć okiem! Spójrz na strony:
Przyjaciel dobry, choć może skromny
Przyjaciel pewny i niezłomny,
Może, księcia jest wart?!


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego