Kiść jarzębiny - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Kiść jarzębiny

Różne

Ветка рябины
Слова: Добронравов музыка: Пахмутова

Не шелохнётся, не дрогнет калитка,
Тают следы на ином берегу…
Линия жизни — пунктирная нитка,
Ветка рябины на белом снегу.

Ах, не одни мы судьбу проглядели.
Кружит над церковью белая мгла…
Ах, не напрасно так плачут метели —
Я твоей песней когда-то была.

И у огня мне теперь не согреться,
Зимнею полночью глаз не сомкну.
Вот и трепещет усталое сердце
Веткой рябины на белом снегу.

Не шелохнётся, не дрогнет калитка,
Тают следы на ином берегу…
Горькая, горькая чья-то улыбка —
Ветка рябины на белом снегу.

Это судьбы нашей горькой улыбка —
Ветка рябины на белом снегу.


Kiść jarzębiny
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Furtki gościnność w bezruchu uśpiona,
Ślady bytności już skrył inny brzeg…
Linia życia – zazwyczaj zamglona,
Kiść jarzębiny, rzucona na śnieg.

Ach, nie my jedni przegrani na świecie.
Miasto otula się w mgły biały pas…
Ach, nie na próżno tak płaczą zamiecie -
Pieśnią twą byłam nie jeden już raz.

Mnie już nie grzeje ognisko zgaszone,
Zimną północą nie myślę o śnie.
I oto drga moje serce zmęczone
Kiścią czerwoną, rzucone na śnieg.

Furtki gościnność w bezruchu uśpiona,
Ślady bytności już skrył inny brzeg…
Smutny czyjś uśmiech i postać znużona -
Kiść jarzębiny, rzucona na śnieg.

To losu grymas i postać znużona -
Kiść jarzębiny, rzucona na śnieg.

 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego