Menu główne:
Слушай…
Сергей Есенин
Слушай, поганое сердце,
Сердце собачье мое.
Я на тебя, как на вора,
Спрятал в руках лезвие.
Рано ли, поздно всажу я
В ребра холодную сталь.
Нет, не могу я стремиться
В вечную сгнившую даль.
Пусть поглупее болтают,
Что их загрызла мета;
Если и есть что на свете -
Это одна пустота.
3 июля 1916
Słuchajże...
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Słuchajże serce skundlone
Uczciwie chcę cię ostrzec.
Na ciebie, jak na złodzieja,
Przechowam w ręce ostrze.
Wcześniej, czy później, lecz trafi
Pod żebra bezduszna stal.
Nie, nie potrafię się spieszyć,
W wieczności zbutwiałą dal.
Niechaj przygłupy paplają,
Że pożądania ich żrą;
Nawet, gdy jest coś na świecie –
Mądrzy, próżnością to zwą.