Menu główne:
Ты горишь над высокой горою...
Александр Блок
Ты горишь над высокой горою,
Недоступна в Своем терему.
Я примчуся вечерней порою,
В упоеньи мечту обниму.
Ты, заслышав меня издалёка,
Свой костер разведешь ввечеру.
Стану, верный велениям Рока,
Постигать огневую игру.
И, когда среди мрака снопами
Искры станут кружиться в дыму,-
Я умчусь с огневыми кругами
И настигну Тебя в терему.
Ty się palisz nad górą wysoką…
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Ty się palisz nad górą wysoką,
Strzegą pałac zastępy Twych sług.
Ja przybędę na pewno o zmroku,
I marzeniom przypadnę do nóg.
Gdy mnie tylko usłyszysz z daleka,
Wzniecisz ogień, rozstąpi się ćma.
Ja, posłuszny Losowi człowieka,
Pojmę, w czym się przejawia ta gra.
I, gdy pośród ciemności snopami
Iskry w tańcu zaplączą się w dym,-
Umknę wraz z ogniowymi kręgami
I w pałacu doścignę Cię twym.