Menu główne:
Разгораются тайные знаки…
Александр Блок
Разгораются тайные знаки
На глухой, непробудной стене
Золотые и красные маки
Надо мной тяготеют во сне.
Укрываюсь в ночные пещеры
И не помню суровых чудес.
На заре -
Смотрят в зеркале ярких небес.
Убегаю в прошедшие миги,
Закрываю от страха глаза,
На листах холодеющей книги -
Золотая девичья коса.
Надо мной небосвод уже низок,
Черный сон тяготеет в груди.
Мой конец предначертанный близок,
И война, и пожар -
Rozpalają się tajemne znaki…
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Rozpalają się tajemne znaki
Na bezdusznym, mrocznej ściany tle,
Szczerozłote i czerwone maki
Duszę moją ciemiężą we śnie.
W ciszy nocnej się skrywam pieczary,
Nie pamiętam surowych cudów.
Jasnym świtem -
W lustro niebios gapią się z nudów.
Biegnę myślą do chwili minionej
I zamykam ze strachu oczy,
Na stronicach książki wychłodzonej -
Cień panieńskich, złotych warkoczy.
Strop niebieski ponade mną niski,
Sen okryty zasłoną ciemną.
Ustalony z góry kres mój bliski
I wojna i pożar – przede mną.