Nieefektowne migotają - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Nieefektowne migotają

Mikołaj Gumilew

Однообразные мелькают...
Николай Гумилёв

Однообразные мелькают
Все с той же болью дни мои,
Как будто розы опадают
И умирают соловьи.

Но и она печальна тоже,
Мне приказавшая любовь,
И под ее атласной кожей
Бежит отравленная кровь.

И если я живу на свете,
То лишь из-за одной мечты:
Мы оба, как слепые дети,
Пойдем на горные хребты,

Туда, где бродят только козы,
В мир самых белых облаков,
Искать увянувшие розы
И слушать мертвых соловьев.


Nieefektowne migotają...
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Nieefektowne migotają
Z niezmiennym bólem moje dni,
Jak gdyby róże opadają
I słowik wiecznym snem już śpi.

I ona minę ma marsową,
Miłość rozkazująca mi,
I pod jej skórą atłasową
Płynie zatruty strumień krwi.

Dlatego żyję na tym świecie,
Bo wciąż marzenie we mnie tkwi:
Oboje, niczym ślepe dzieci,
Na górski grzbiet będziemy szli,

Gdzie zalegają śniegi duże
I wiatr swój demonstruje gniew,
Tam odnajdziemy zwiędłe róże
Wróci słowików martwych śpiew.


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego