Polska - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Polska

Sergiusz Jesienin

Польша - Сонет
Сергей Есенин

Над Польшей облако кровавое повисло,
И капли красные сжигают города.
Но светит в зареве былых веков звезда.
Под розовой волной, вздымаясь, плачет Висла.

В кольце времен с одним оттенком смысла
К весам войны подходят все года.
И победителю за стяг его труда
Сам враг кладет цветы на чашки коромысла.

О Польша, светлый сон в сырой тюрьме Костюшки,
Невольница в осколках ореола,
Я вижу: твой Мицкевич заряжает пушки.

Ты мощною рукой сеть плена распорола.
Пускай горят родных краев опушки,
Но слышен звон побед к молебствию костела.


Polska
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Nad Polską horda okrwawionych chmur zawisła
I krople karminowe palą miasta.
Lecz w blasku byłych wieków świeci gwiazda.
Różową falą wznosi się i płacze Wisła.

Odmienność lat w historii dziejów jest nieważna
Na szali wojny wszystkie są tożsame.
I dla zwycięzcy, za  triumfalną bramę
Sam wróg układa kwiaty na miseczkach jarzma.

O Polsko! Światły sen Kościuszko w celi snuje,
Zgnębiona, w strzępach twoja aureola,
Ja widzę: Twój Mickiewicz szereg dział ładuje.

Twój niepokorny lud o wolność głośno woła.
Choć wokół kocioł wojny się gotuje,
Lecz słychać dzwon zwycięstwa w modlitwach kościoła.


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego