Dzwoneczek (Makarow) - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Dzwoneczek (Makarow)

Różne

Колокольчик
И. Макаров

Однозвучно гремит колокольчик,
И дорога пылится слегка,
И уныло по ровному полю
Разливается песнь ямщика.

Столько грусти в той песне унылой,
Столько грусти в напеве родном,
Что в душе моей хладной, остылой
Разгорелося сердце огнём.

И припомнил я ночи иные,
И родные поля, и леса,
И на очи, давно уж сухие,
Набежала, как искра, слеза.

Однозвучно гремит колокольчик,
И дорога пылится слегка...
И замолк мой ямщик, а дорога
Предо мной далека, далека…


Dzwoneczek
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Monotonnie rozbrzmiewa dzwoneczek
I pylisty szlak  wije się w dal,
I ponuro po polu szerokim
Pieśń woźnicy rozsiewa swój żal.

Tyle smutku w tej pieśni ponurej,
Tyle smutku melodia ta ma,
Że w mej duszy, do wzruszeń nieskorej
Rozpaliło się serce i łka.

I wspomniałem o nocach minionych
I o domu, co w myślach wciąż trwa,
I z mych oczu, tęsknotą zamglonych,
Niczym iskra, stoczyła się łza.

Monotonnie rozbrzmiewa dzwoneczek
Wiatr przegonił znad pól pieśni żal...
I woźnica mój zamilkł, a droga
Biegnie wciąż w niekończącą się dal…


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego