Menu główne:
Ловя мгновенья
Александр Блок
Ловя мгновенья сумрачной печали,
Мы шли неровной, скользкою стезей.
Минуты счастья, радости нас ждали,
Презрели их, отвергли мы с тобой.
Мы разошлись. Свободны жизни наши,
Забыли мы былые времена,
И думаю, из полной, светлой чаши
Мы счастье пьем, пока не видя дна.
Когда-
Судьба опять столкнет упрямо нас,
Опять в одну любовь сольет загадкой,
И мы пойдем, ловя печали час.
Łowiąc momenty
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Łowiąc momenty posępnego smutku,
Szliśmy nierówną, śliską, jedną z tras.
Minuty szczęścia, dane nam z początku,
Poszły w pogardę, bo znudziły nas.
Rozstaliśmy się. Wolne życia nasze,
Co było, zapomnieliśmy do cna,
Wydaje się, że z pełnej, jasnej czaszy
Pijemy szczęście i nie widać dna.
Z pewnością, gdy z ostatnią kroplą słodką
Los nieuchronnie znów połączy nas,
Znów w jedną miłość wplecie nas zagadką
I my pójdziemy, łowiąc smutku czas.