Menu główne:
Далёкая весёлая песня
Сергей Есенин
Далеко-
Кто-
И хотел бы провторить ей я,
Да разбитая грудь не дает.
Тщетно рвется душа до нее,
Ищет звуков подобных в груди,
Потому что вся сила моя
Истощилась еще впереди.
Слишком рано я начал летать
За мечтой идеала земли,
Рано начал на счастье роптать,
Разбираясь в прожитой дали.
Рано пылкой душою своей
Я искал себе мрачного дня
И теперь не могу вторить ей,
Потому что нет сил у меня.
Daleka, wesoła piosenka
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
W dali, tam gdzie nie sięga mój wzrok,
Ktoś wesołą piosenkę śpiewa.
Chciałbym do niej dołączyć swój głos,
Ale pierś umęczona omdlewa.
Próżno do niej znów dusza się rwie,
Szuka w piersi zbieżnego tonu,
Braknie sił, opuściły już mnie,
Roztrwoniłem je kiedyś, za młodu.
Nazbyt wcześnie się jąłem uganiać,
Za marzeniem, by zmieniać ten świat,
Nierozważnie na szczęście użalać,
W ocenianiu przeżytych lat.
Wcześnie duszą płomienną szukałem,
Dnia mrocznego, by w cieniu mnie skrył.
I dlatego jej nie wtórowałem,
Bo doszczętnie wyzbyłem się sił.