Jaskinia snu - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Jaskinia snu

Mikołaj Gumilew

Пещера сна
Николай Гумилев

Там, где похоронен старый маг,
Где зияет в мраморе пещера,
Мы услышим робкий, тайный шаг,
Мы с тобой увидим Люцифера.

Подожди, погаснет скучный день,
В мире будет тихо, как во храме,
Люцифер прокрадется, как тень,
С тихими вечерними тенями.

Скрытые, незримые для всех,
Сохраним мы нежное молчанье,
Будем слушать серебристый смех
И бессильно-горькое рыданье.

Синий блеск нам взор заворожит,
Фея Маб свои расскажет сказки,
И спугнет, блуждая, Вечный Жид
Бабочек оранжевой окраски.

Но когда воздушный лунный знак
Побледнеет, шествуя к паденью,
Снова станет трупом старый маг,
Люцифер - блуждающею тенью.

Фея Маб на лунном лепестке
Улетит к далекому чертогу,
И, угрюмо посох сжав в руке,
Вечный Жид отправится в дорогу.

И, взойдя на плиты алтаря,
Мы заглянем в узкое оконце,
Чтобы встретить песнею царя,
Золотисто-огненное солнце.


Jaskinia snu
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz

Tam, gdzie pochowany stary mag,
Gdzie w marmurze kryje się pieczara,
Tam prowadzi zakazany szlak
Tam spotkamy z tobą Lucyfera.

Poczekajmy, zgaśnie nudny dzień,
Cisza zapanuje, jak w świątyni,
I Lucyfer przemknie, niczym cień,
Kryjąc twarz cieniami wieczornymi.

Ukryjemy się, wstrzymując dech,
Przyda się dyskretne zachowanie,
Usłyszymy wtedy srebrny śmiech
I bezsilno-gorzkie czyjeś łkanie.

Wzrok nasz oczaruje siny blask,
Wróżka Mab opowie baśnie nowe,
Wieczny Tułacz nie dostąpi łask
Błądząc, spłoszy ważki kolorowe.

Ale kiedy księżycowy znak
Zblednie, podążając do spadania,
Znów się stanie trupem stary mag,
A Lucyfer - błędnym cieniem stanie.

Wróżkę Mab księżyca srebrny pył
Do dalekich, dziwnych miejsc uniesie
I, ponuro gniotąc w ręce kij,
Wieczny Tułacz los swój w świat poniesie.

A my, wszedłszy na ołtarza trzon,
Popatrzymy przez okienko wąskie,
Dostrzeżemy tam królewski tron,
Na nim zaś ognisto-złote słońce.


klip


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego