Menu główne:
Гамлет
Борис Пастернак
Гул затих. Я вышел на подмостки.
Прислонясь к дверному косяку,
Я ловлю в далеком отголоске,
Что случится на моем веку.
На меня наставлен сумрак ночи
Тысячью биноклей на оси.
Если только можно, Aвва Oтче,
Чашу эту мимо пронеси.
Я люблю твой замысел упрямый
И играть согласен эту роль.
Но сейчас идет другая драма,
И на этот раз меня уволь.
Но продуман распорядок действий,
И неотвратим конец пути.
Я один, все тонет в фарисействе.
Жизнь прожить -
Hamlet
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Ucichł zgiełk. Na scenie pojawiłem.
W drzwiach otwartych staję pierwszy raz,
W echu oddalonym uchwyciłem,
Co przyniesie kiedyś mnie mój czas.
Na mnie ustawiony półmrok nocy,
Z tysiącami lornet szpiegów śle.
Jeśli tylko można, Abba Ojcze,
Niechaj czara ta ominie mnie.
Zamiar Twój uparty wciąż mnie kręci,
Rolę swoją grać przyrzekam Ci.
Ale teraz, inny dramat leci
I tym razem, proszę, odpuść mi.
Ale mamy drogę wytyczoną
I po kres swój ciężar trzeba nieść.
Wszyscy obok w faryzejstwie toną.
Życie przeżyć – to nie ciastko zjeść.