Menu główne:
„ТВОИ ГЛАЗА ПОДОБНЫ МОРЮ”
Музыка Бориса Полоскина
На стихи А. Саджая
в переводе Е. Евтушенко
Твои глаза подобны морю,
Я ни о чем с тобой не говорю
Я в них гляжу с надеждою и болью
Пытаясь угадать судьбу свою.
В них движутся лучи и тени
Чем глубже в них, тем тише и темней,
В них силуэты зыбкие растений
И мачты затонувших кораблей.
Я знаю все, я не обманут,
Но ничего хорошего не жду.
Пусть мой корабль туда еще не втянут,
Я сам его на камни поведу.
И все страдания и муки
Благословлю я в свой последний час.
И я умру, умру раскинув руки
На темном дне твоих зеленых глаз.
„TWE OCZY JAK BEZKRESNE MORZE”
Przekład Tadeusz Rubnikowicz
Twe oczy, jak bezkresne morze,
O nic nie pytam, z żalu drży mi głos,
Spoglądam w nie z nadzieją, dobry Boże,
Próbując zgadnąć, co przyniesie los.
Blaski i cienie w nich się smużą,
Im głębiej, tym mroczniejsze cienie drżą.
Maszty okrętów, zatopionych burzą,
Wśród chwiejnych alg w głębinie ciemnej śpią.
Domyślam się i już nie wierzę,
Że coś dobrego jeszcze spotka mnie.
Swój okręt sam rozbiję o wybrzeże
Wcześniej, nim spocznie w oczach twych, na dnie.
I serca ból w przedśmiertnej męce,
Pobłogosławię jeszcze w myślach swych.
I umrę, umrę rozłożywszy ręce,
Na ciemnym dnie zielonych oczu twych.