Menu główne:
Старинная солдатская песня
Булат Окуджава
Отшумели песни нашего полка,
Отзвенели звонкие копыта,
Пулею пробито днище котелка,
Маркитантка юная убита.
Нас осталось мало -
Нас -
Живы мы, покуда, фронтовая голь,
А погибнем -
Руки -
А душа уже взлетела, вроде,
Для чего мы пишем кровью на песке?
Наши письма не нужны природе.
У могилы братской — грустные посты,
Вечные квартиры в перелеске —
Им теперь не больно, и сердца чисты,
И глаза распахнуты по-
Спите себе, братцы, все придет опять.
Новые родятся командиры,
Новые солдаты будут получать
Вечные казенные квартиры.
Спите себе, братцы, все вернется вновь,
Все должно в природе повториться,
И слова, и пули, и любовь, и кровь,
Времени не будет помириться.
Stara piosenka żołnierska
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
Uszedł wraz z pieśniami nasz bojowy duch,
Utraciły dźwięczny rytm kopyta,
Bez pożegnań odszedł już nie jeden druh,
Markietanka młoda też zabita.
Nas zostało mało -
Nas niewielu, wrogów także mało.
Jeszcze wciąż żyjemy, my, frontowa żul,
A zginiemy -
Cel jest wciąż przed nami, kul nad głową świst,
Dusza jakby z losem była zżyta,
Naszą krwią na piasku napisany list
Ślepy los latami nie przeczyta.
Przy braterskich trumnach -
Kwaterunek jeszcze pustką świeci -
Wasze serca czyste, ból przeminął wasz,
Oczy ufne, jak u małych dzieci.
Śpijcie braciszkowie, dobrych dla was snów.
Nowych wodzów kiedyś czas nastanie,
I żołnierze będą otrzymywać znów,
Od ojczyzny wieczne
Śpijcie braciszkowie, wszystko wróci znów,
Wszystko, co już było, znów się stanie,
I słowa i kule, i miłość i krew,
Czasu nie znajdziemy na bratanie.
klip