Menu główne:
Погружался я в море клевера
Александр Блок
Погружался я в море клевера,
Окруженный сказками пчел.
Но ветер, зовущий с севера,
Мое детское сердце нашел.
Призывал на битву равнинную –
Побороться с дыханьем небес.
Показал мне дорогу пустынную,
Уходящую в темный лес.
Я иду по ней косогорами
И смотрю неустанно вперед,
Впереди с невинными взорами
Мое детское сердце идет.
Пусть глаза утомятся бессонные,
Запоет, заалеет пыль…
Мне цветы и пчелы влюбленные
Рассказали не сказку – быль.
W morzu koniczyny zanurzałem
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
W morzu koniczyny zanurzałem,
Okolony fantazją pszczół.
Ale wiatr północny spotkałem,
We mnie serce dziecięce on czuł.
Przywoływał na bitwę równinną -
Tchnieniu niebios przeciwstawił nas.
Pokierował mnie na drogę pustynną,
Prowadzącą w wieczorny las.
Idę po niej spadzistością ciemną
I wytężam nieustannie wzrok,
A z niewinnym spojrzeniem, przede mną,
Moje serce dziecięce o krok.
Niechaj się znużą niewyspane oczy
Niechaj śpiewa, rumieni pył…
Dla mnie kwiaty i pszczoły urocze
Objawiły bajeczny styl.