Wiatr - Rosyjska dusza

Idź do spisu treści

Menu główne:

Wiatr

Wiersze polskie

Wiatr

Ty wiesz, że nigdzie nie zagrzeję miejsca,
Że wiatr przygody goni statek w dal,
Nieznana przyszłość słabych wciąż zadręcza,
Chęci poznania nie pokona stal.

Podnieś kotwicę, przymierz się do żagli,
Niech twoje włosy gładzi psotny wiatr
I nie okazuj żalu do upadłych,
Niech tu zostaną, tu ich świat!

Nie o drobnostkę proszę ciebie, własnie
Powierz mi swoje życie i swój los,
Niech gwiazda twej miłości nie zagaśnie
I hymn przygody nam zaśpiewa kos.

Mirakowo 2018


 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego