Menu główne
Баллада воспоминаний
Валерий Брюсов
На склоне лет, когда в огне
Уже горит закат кровавый,
Вновь предо мной, как в тихом сне,
Проходят детские забавы.
Но чужды давние отравы
Душе, вкусившей темноты.
Лишь вы, как прежде, величавы,
Любви заветные мечты!
Я помню: в ранней тишине
Я славил жгучий полдень Явы,
Сон пышных лилий на волне,
Стволы, к которым льнут удавы,
Глазам неведомые травы,
Нам неизвестные цветы...
Всё смыли, как потоком лавы,
Любви заветные мечты!
Я помню: веря злой весне,
Ловил я зыбкий призрак славы;
Казалось так желанно мне -
Грань преступать, ломать уставы.
Но понял я: все цепи -
Во всем -
И вы одни в сем мире правы,
Любви заветные мечты!
Сын Венеры, Амор лукавый, 9/8
Храни меня отныне ты,
Встают, как из-
Любви заветные мечты.
Ballada o wspomnieniach
Przekład: Tadeusz Rubnikowicz
U schyłku lat, na życia dnie
Już się rozpala zachód krwawy,
Przede mną znów, jak w cichym śnie,
Dziecięce jawią się zabawy.
Dawne trucizny nie są groźne
Dla duszy, co zna mroku smak.
I tylko wy, jak przedtem, wzniosłe
Marzenia z dawnych dobrych lat!
Pamiętam: wzrok utkwiwszy w dal
Sławiłem Jawy ciepłe strony,
Sen pysznych lilii w łożu fal
I pnie, do których lgną pytony,
Widziałem tam tajemne trawy,
Zachwycał mnie nieznany kwiat...
Zniszczyły, jak potokiem lawy,
Marzenia z dawnych dobrych lat!
Pamiętam: Wierząc wiośnie złej,
Łowiłem grząską zjawę sławy;
Myślałem, że w wolności tej
Pójdę pod prąd, łamiąc ustawy.
Lecz zrozumiałem: W tym temacie,
We wszystkim – oszukańczy świat;
I wy jedynie rację macie,
Marzenia z dawnych dobrych lat!
Amorze, ty, synu Wenery,
Ochraniaj mnie, bądź mi jak brat,
Stają przede mną, jak szpalery,
Marzenia z dawnych dobrych lat!